3 Międzynarodowa przygoda Burza stulecia.

Konstancja przez resztę dnia nie mogła się na niczym skupić.Gdy Anka przyszła  na kawę i codzienne plotki, wymówiła się migreną. Wieczór nadchodził nieubłaganie, a ona nie miała pewności, czy powinna zadzwonić.

"A jeśli znów ucieknie jak przed Serafinem, albo rozczaruje jak z Hieronimem" Wiedziała jednak, że jak nie zadzwoni, będzie miała do siebie żal, iż zmarnowała taką okazję. Oto los postawił na jej drodze mężczyznę, z którym zdradzała  męża zawsze, kiedy nie mogła usnąć. Dlaczego zatem się waha?
Przed północą  podeszła do telefonu. Dokładnie rozprostowała pognieciony kartonik. Chciała jeszcze się przeżegnać, jak to zwykła czynić, gdy się czegoś bardzo bała, lecz zatrzymała rękę tuż przy czole.
"Chyba zgłupiałam do reszty " pomyślała. "Jak pomylę cyfry, drugi raz nie zadzwonię" postanowiła.
 Bardzo skupiona wystukiwała numer. Podniosła słuchawkę do ucha. Zanim odebrał nacisnęła czerwoną ikonkę." A może jest  zbyt późno? Może  śpi? " Kiedy za moment usłyszała dzwoniący telefon, z wrażenia prawie go upuściła.
- Halo - odezwała się cicho.
- Zaraz przyjade - usłyszała po drugiej stronie.
Dopiero teraz dotarło do niej, że niedługo się z nim spotka.
"A jeśli wścibska sąsiadka zobaczy jak wchodzi do jej domu?"-zaniepokoiła się.

2 Międzynarodowa przygoda. Klamka zapadła.

Konstancja  miała nadzieję, że Anka nie dostrzegła małego kartonika, który Iwo schował w jej dłoni podczas pożegnania. Wróciła do koleżanki i usiadła na krzesło, na którym siedział nowy znajomy. Nie chciała patrzeć sąsiadce w oczy. Chciała zostać sama. Jednak Anka rozluźniona drinkiem nie zamierzała nigdzie iść.
- Wiesz, sama bym chętnie z nim poszła na całość. Nawet mu coś niecoś sugerowałam, ale on nic tylko wypytywał o ciebie. A czego mi brakuje. No powiedz? -  pytała obciągając bluzkę i czyniąc dekolt głębszym.
Konstancja nic nie odpowiedziała. Myślała zupełnie o czymś innym, niż o niedostatkach rozczarowanej dziewczyny.
Tej nocy długo nie mogła znaleźć dogodnej pozycji, by przywołać sen. Pod powiekami przewijała każdą chwilę, od momentu poznania przystojnego Węgra poprzez rozmowę przy ogrodzeniu, aż do ujrzenia jego oczu. Potem następował replay  i " film " zaczynał się od początku. Zupełnie zapomniała o maleńkim kartoniku, który został w kieszeni wytartych jeansów.

1 Międzynarodowa przygoda. Kto pyta nie błądzi.

Nadjeżdżający z naprzeciwka bus gwałtownie zahamował. Młodzieńcy otworzyli drzwi i jednocześnie zaczęli pytać o drogę. Konstancja  przystanęła. Pociągnęła za rączkę synka, który chciał iść dalej. Anka podeszła do auta i bez oporów wdała się w dyskusję. Konstancja stała obok i słuchała, o czym szczebiocze  sąsiadka. Kiedy auto odjechało spytała z wyrzutem.
- Anka. Dlaczego tak się zachowywałaś?Miałam wrażenie, że z nimi flirtujesz.
- Phi. No i co z tego - Flirciara wzruszyła ramionami.
- Ale przecież jesteśmy mężatkami - Konstancja nie kryła oburzenia.
- Jak im to nie przeszkadzało, to dlaczego nam powinno. Przecież widzieli, że idziemy z dziećmi, a jednak się zatrzymali. A tak w ogóle to nie bądź taką mniszką, przecież nic się takiego nie stało - Anka podsumowała zajście zaciągając się papierosem.

4 Rozgrywki małżeńskie Szach - mat.

  


- Posłuchaj. Nie chodzi mi wyłącznie o seks, chciałbym cię doprowadzić do rozkoszy takiej, jakiej nigdy z nikim...Nie pozwoliła mu skończyć. Wpiła się w jego usta i jęknęła z zachwytu. 
Smakował dobrym winem. Mąż palił, więc od razu wyczuła różnicę. Miała ochotę wyssać z niego cały posmak wypitego trunku. "Niech już to się stanie"zadecydowała kończąc namiętny pocałunek. Hieronim delikatnie wziął ją za rękę. Szła za nim posłusznie, uważając na strome schody. Otworzył drzwi sypialni. Pragnienie poczucia go w sobie było tak silne, że z niecierpliwością zaczęła zdejmować bluzkę.
- Nie, nie tak! - krzyknął.
- Sam to zrobię - dodał łagodniej.
 Zamknęła oczy. Rozpinał kolejne guziczki. Nie czuła dotyku, choć ręce mu drżały. - 
- Masz taką gładką skórę... i pachniesz jak słodka bułeczka. 
Zaśmiała się głośno na takie porównanie. Ujęła jego twarz w dłonie i pocałowała. Oddał pocałunek, po czym odsunął i popatrzył na koronkowy biustonosz.
- Jesteś taka apetyczna. Zaraz spróbuję jak smakujesz.
 Ukląkł i począł nieśpiesznie rozpinać jeansy kobiety. Koronkowe majteczki mógł ściągnąć równocześnie ze spodniami, jednak tego nie zrobił. Wstał i jeszcze raz spojrzał na kochankę.

3 Rozgrywki małżeńskie Mistrzowskie zagranie.

 Po powrocie z przymusowego wypoczynku Konstancja nie potrafiła zapomnieć o wyznaniu Alicji."Ma takiego faceta, a lata za innym?" - zastanawiała się. "A może to tylko przechwałki? Tylko w jakim celu odsłoniła tak intymne szczegóły? Gdyby była facetem, to by było zrozumiałe, a tak... " -myślała rozpakowując walizki.

 Jan opuszczał  domowe pielesze zadowolony z siebie jak mało kiedy. Może  te mazurskie powietrze sprawiło, że na drugi dzień nie miał kaca i czuł się o niebo lepiej, niż zazwyczaj? Co prawda pamiętał tylko jakieś urywki tematów poruszanych przez towarzysza, jednak był przekonany, że dogadał mu w sprawach damsko - męskich. 
" Nie potrzebuję dwóch godzin gry wstępnej, aby była zadowolona"  wyznanie tego, jak postępuje z żoną przed zbliżeniem, wywołało u Hieronima lawinę szczegółowych pytań.

Uśmiechnął się do świeżych wspomnień, jednak zaraz humor go opuścił. 

Od czasu, gdy żona wykryła jego zdradę, nie pozwalała dotykać tego "tajemnego miejsca". Miejsca, na które dawno temu natrafił całkiem przypadkowo. Zaobserwował mianowicie, że  dotykając delikatnie palcami wgłębienia na linii włosów, tuż obok kręgosłupa szyjnego, powoduje iż powoli odchyla głowę, poddając się coraz bardziej pieszczocie. Wówczas bez przeszkód może językiem muskać wrażliwą  skórę. Ostatecznie ona westchnie i otworzy się na niego. Cała. Tę wiedzę często wykorzystywał do zaspokojenia swoich potrzeb. Nawet po kłótni przepraszał właśnie w ten sposób. Miał  świadomość, że to jest jej słaby punkt. Tak było kiedyś. Ona wybaczyła, ale nie do tego stopnia, by mógł korzystać "ze skrótu". Niedogodność tę odczuwał najdotkliwiej.

2 Małżeńskie rozgrywki. Bicie w przelocie.

-Oj nie będzie łatwo - zmartwił się Hieronim. Postanowił obejść problem w inny sposób. Kiedy Jan powrócił na łono rodziny, ponownie odwiedził ich dom. Ponieważ Konstancja na bieżąco informowała męża o częstych wizytach kolegi, ten powitał kumpla niezbyt życzliwie.Dopiero kiedy przybysz zaczął kusić wspólnymi interesami, oblicze gospodarza pojaśniało.Na dowód porozumienia mężczyźni obalili półlitrówkę i zadowoleni umówili się na wspólny, weekendowy wyjazd. Daremnie gospodyni migała się od wypadu nad jezioro, Jan już postanowił.Musi jechać.

1 Rozgrywki małżeńskie. Pionki w grze.

Minęło parę miesięcy od pamiętnej historii z Serafinem. Ilekroć delikatnie dotknęła wnętrza dłoni, wspomnienia wracały wraz z pytaniem -" Co by było gdyby?" Nie była na siebie zła, że wówczas nie wróciła. "Przecież wszystko co najlepsze jeszcze przed nią" - powtarzała to zdanie niczym mantrę. "Jeżeli zdradzę swego męża,to tylko z kimś wyjątkowym, nie z pierwszym lepszym "- postanowiła. Nie była na tyle zdesperowana, aby postąpić inaczej.
Kiedy w małżeńskim łóżku Konstancja przewracała się z boku na bok, a sen nie nadchodził, planowała swoją zemstę.
"Jaki będzie ten D? Tak właśnie, Drugi mężczyzna ,który pozna ją dogłębnie.Co teraz robi?Może śpi?Może pracuje?"  Jako nastolatka właśnie w ten sposób myślała o swoim przyszłym mężu. Teraz wygląd kochanka miała już obmyślony.Również w jaki sposób dokona zdrady.Wszystko było dokładnie zaplanowane. Był to jednak taki mało realny plan, bo wymagania postawiła naprawdę wyśrubowane.

Chciałabym, a boję się.

-Czy posiadanie intuicji jest błogosławieństwem, czy przekleństwem?
Konstancja wyczuwała różne sytuacje, które miały się wydarzyć.Takie przeczucia traktowała z dystansem, chociaż przeważnie się sprawdzały. Także sny przepowiadały, co ją czeka. O tym, że mąż ją zdradzi, wiedziała dużo wcześniej. Z niepokojem czekała na to, co miało nadejść.
Kiedy Jan wrócił do domu po kilkutygodniowym wyjeździe dostrzegła w jego oczach poczucie winy. Kochał się z nią tak, jakby chciał wszystko wynagrodzić. Była wówczas obecna tylko ciałem. W rzeczywistości uważnie obserwowała jego zachowanie. Każdą pieszczotę, ruch, nawet grymas twarzy.
 "Czy kochał się z tamtą właśnie w ten sposób?Czy szeptał tamtej te same słowa?" Tysiące myśli  kłębiło się w jej głowie."Spytam go"- postanowiła. Jednak szybko zrezygnowała z niedorzecznego pomysłu.
 "Przecież i tak się nie przyzna"  Ona nie miała dowodów. Żadnych. Poza przeczuciem.